tittel: ja sei d?

I dag e d 29 februar, kanskje e d blitt fusste mars for daakke nordmenn, men for meg e d altsaa 29. februar..og viss eg vil fri t mannen i mitt liv ska dette ver dagen aa gjer d paa. Men eg maa bare finna an fusst for eg vett ikkje heilt kem an kan ver.. og eg e temmeligt sikker paa at d vil ta meir enn et par timar aa finna d ud, og daa e d forseint uansett.. foressten vil eg egentligt bli fridd t i staen for aa fri.. saa vett daakke d. Nok ein muligens uvesentlig opplysning.

ehe!

Uansett..:
Eg har vore paa jobb paa Mushuk Kawsay for siste gong (denne gongen i alle fall..ein vett jo strengt tatt aldri). D va voldsomt trist syns eg.. Ikkje saann spesielt gla i aa sei hade.. Va innom alle klassane mine. I naagen av klassane kom heile gjengen springande for aa klemma meg ein siste gong. D va umuligt aa bevega seg, og litt vanskeligt aa pusta... Di klemte meg saa hardt at di jammen meg fekk klemt ud et par taarer og.. ;)

Fort gjort..

Saa sa di: Ikkje gaa, du maa ikkje reisa fraa oss! Komme du aldri tebage..?

Men di komme nok fort oeve d at HannaBanana har reist fraa di. Men eg trur d tar litt lenger ti for meg aa fordoeya d faktum at eg nok ikkje faar sitt di ijen naagengong..

Meeeen, saann e d naa ein gong. Ein epoke tar slutt, og ein nye ein begynne. Eg e paa slutten av ein epoke naa foele eg.. saa faar me sjaa ka den nye vil bringa. Siste dagane her ska nydast og utnyttast.

Om ei vega e eg jammenmeg heima i Norge ijen.
Gardemoen, fredag 7. mars ca kvart paa fem (og ikkje tilige morgen..).


Kjaere alle samen: maatte daakke bevara daakke vel.. ;)
ska ikkje sjaa vekk i fraa at eg e ganske saa glae i daakke,
Me snakkes
Poff..!

HannaPanna(eller va d banana..?)
-direkte fraa Ecuadorland-