tittel: ja sei d?

I dag e d 29 februar, kanskje e d blitt fusste mars for daakke nordmenn, men for meg e d altsaa 29. februar..og viss eg vil fri t mannen i mitt liv ska dette ver dagen aa gjer d paa. Men eg maa bare finna an fusst for eg vett ikkje heilt kem an kan ver.. og eg e temmeligt sikker paa at d vil ta meir enn et par timar aa finna d ud, og daa e d forseint uansett.. foressten vil eg egentligt bli fridd t i staen for aa fri.. saa vett daakke d. Nok ein muligens uvesentlig opplysning.

ehe!

Uansett..:
Eg har vore paa jobb paa Mushuk Kawsay for siste gong (denne gongen i alle fall..ein vett jo strengt tatt aldri). D va voldsomt trist syns eg.. Ikkje saann spesielt gla i aa sei hade.. Va innom alle klassane mine. I naagen av klassane kom heile gjengen springande for aa klemma meg ein siste gong. D va umuligt aa bevega seg, og litt vanskeligt aa pusta... Di klemte meg saa hardt at di jammen meg fekk klemt ud et par taarer og.. ;)

Fort gjort..

Saa sa di: Ikkje gaa, du maa ikkje reisa fraa oss! Komme du aldri tebage..?

Men di komme nok fort oeve d at HannaBanana har reist fraa di. Men eg trur d tar litt lenger ti for meg aa fordoeya d faktum at eg nok ikkje faar sitt di ijen naagengong..

Meeeen, saann e d naa ein gong. Ein epoke tar slutt, og ein nye ein begynne. Eg e paa slutten av ein epoke naa foele eg.. saa faar me sjaa ka den nye vil bringa. Siste dagane her ska nydast og utnyttast.

Om ei vega e eg jammenmeg heima i Norge ijen.
Gardemoen, fredag 7. mars ca kvart paa fem (og ikkje tilige morgen..).


Kjaere alle samen: maatte daakke bevara daakke vel.. ;)
ska ikkje sjaa vekk i fraa at eg e ganske saa glae i daakke,
Me snakkes
Poff..!

HannaPanna(eller va d banana..?)
-direkte fraa Ecuadorland-

Bildeglimt fraa Karnevalsferien

isla de la plata (eller poor mans Galapagos som d og e kallt):












Puerto Lopez:
Cathrine:
einaste bilde eg fekk tatt i Baños.. paa do..(!)

itte karnevalsangrep.....

saann kan eg sjaa ud itte aa ha sove paa buss naagen timar.. vakkert..!

littavkvartfintogrart, og sikkert langt..

D e og blir et faktum dette me at tiaa springe saa fort.. naa sidde eg her, tebage i Cañar. D e den 18 februar, i maaraa e eg ikkje lenger 20, men 21. Eg e fremdeles her i Ecuador, men steike meg...d e jammen meg ikkje lenge ijen.. Og eg kjenne at eg begynne aa bli bittelittegranna stressa. Saa moeje ein vil gjer, sjaa, oppleva..! Men eg ska ikkje klaga. D har vore flott t naa, og di siste vegene ska blir bra dei og! Kjenne d paa meg.

Ka har skjedd si sist?

Eg kom meg itte karnevalskrigen t slutt ;) Me hadde store planar for resten av ferien. Men saa e d naa ein gong slig at ting ikkje allti blir heilt som ein har planlagt. D blei i alle fall saann for oss denne ferien. Sundagen sko me ta toget fraa Riobamba, men toget gjekk ikkje..eg blei sjuk, og resten reiste t Ambato for aa sjaa blomsterparaden der. D va d mangen andre og som gjorde..saa di endte opp me aa ikkje sjaa saa moeje ligavel. Mandag va Ida Mari, Cathrine og eg i Ambato. tusla rundt. Di to andre spregingane for paa fjelltur og saag vulkanen chimborazo (viss ikkje eg tar aldeles feil..).
Vulkanar sko d blir meir av for aa sei d saann..
Tirsdagen reiste me avgaarde t Baños, me store planar me oss. Tirsdagen gjekk fort, men me fekk bestillt turar t dagane ittepaa, og me va paa spa, oh yeah!
Kvelden kom, og kvelden gjekk fort..
I 11, 12 tiaa gjekk me tebage t hostalet der me budde. Der blei me moett av eigaren som stod i pyjamasen, me livredde auer, og sa:Pakk tingaa daakkars saa fort som daakke kan og kom daakke avgaarde..! Her e d ikkje trygt aa ver.. Vulkanen komme t aa ha utbrudd i kveld.
Me sprang opp og pakkte som galne, sprang videre ud i gadene paa leid itte taxi. Litt saann forvirra..
I gadene va d heilt roligt, ingen tegn t panikk, ingen som saag ud t aa reisa fraa plassen, alt va heilt normalt.. Og taxisjaafoeren lo av oss. Foelte di syns me va paranoide..sjoel va eg overraskande rolige, og mest forvirra..?
Di sa d ikkje va farligt, at me va blitt lurt.
Eg og Maria gjekk tebage t hostalet for aa spoer nok ein gong ka som egentligt va problemet. Daa va eigarane paa vei ud i bilen sin, fremdeles me livredde auer og sporte oss om koffor ikkje me reiste. Dei hadde ringt naagen og faatt veda at farelyset for vulkanen, som foer hadde lyst oransje..naa lyste roedt. At snart ville d gaa ein alarm oeve heile byen, folk ville proeva og komma seg derifra, vulkanen ville ha et utbrudd. Me konne bli om me ville, sko faa noeklar og greier. Men me va ikkje deiras ansvar.
Me tog ikkje sjansen paa naage aent enn aa reisa. Og for avgaarde t byen Puyo utenfor fareomraade. Huske eg tenkte me meg sjoel: viss d skjer naage i naatt, viss vulkanen faktisk har utbrudd... daa trur eg d e Gud som har varsla oss. Alt va saa rart, at d va bare oss som reiste... bare dei paa vaares hostal som ga beskjed. Alle andre va heilt rolige som sagt, lo av oss..
me sov
me vaakna og skrudde paa tv, saag vulkanutbruddet paa nyhetene, folk blei evakuerte, heldigvis ingen skada, men oppstyr...
me satt i den rolige byen Puyo, alt va greit me oss...
Tilfeldig?
eller Gudfeldig?


ga meg mangen tankar..

reiste videre t Puerto Lopez. D blei soling og bading, ein litt uforsvarlige hestetur, baattur t Isla de la Plata (eller poor mans Galapagos som d og blir kallt), fogglar me store blaa foeder, 200 delfinar symjande,hoppande, rundt baaten vaar.. d endte bra..!

:)


Saa kom d ein ny mandag,
eg fekk sjaa Arna ijen! Mi gode venninna Arna, ein ekta finnoeying i Ecuador ;) D va kjekt! Fekk presang fraa heimen, melkesjokolade og leverpostei..! Hjarteleg :) Fine kort, takk!

I helgaa har eg vore i Guayaquil, fusst me teamet. Me hadde omvisning i slummen i lag me misjonsalliansen. Kjempeinteressant og sterkt..! For et uffatelig bra arbeid di drive !
Saa va eg me Arna og Bibelskulen i Grimstad, heldiggrisen, d va kjekt og d va varmt..!

Saa fortsette kvardagen her, me jobb, soede ongar, ulltepper om kvelden + + +

e d mangen som lese alt naar eg skrive moeje?

Eg e gla fordi d kom ein baby t verden for ikkje lenge si, som hette Wesley, og som eg itte all sannsynlighed komme t aa bli veldigt glae i.! Gratulera Karin og Jack!

jeje, wow wow

smil t naagen som ser ud t aa trenga d (d e ganske mangen)

:)

takk og farvel

Karneval, tuddelu...!

Me befinne oss i oeyeblikke i Riobamba (fremdeles Ecuador for dei som sko ver i tvil), d e karneval..! Jammen meg e d karneval, og d e ferie :)
I gaar kom eg paa jobb, som ein boer og ska gjer naar ein har ein jobb, litt skeptisk i mitt sinn.. for d va fredag, og eg har moett opp to fredagar paa rad uden aa finna ein sjel paa heile skulen. Men ja, eg kom, eg gjekk ikkje (ikkje me ein gong i alle fall .. ;) og eg fant folk. Eg fant ganske maangen folk. Eg fant vaade folk, eg fant ganske maangen vaade folk... og moeje mjoel.. finfin kombinasjon.. ;)

Lererar og elevar i full vannkrig.

Karneval, tuddelu..!

Maatte ta min del eg og. Fekk ikkje kasta for moeje vatn paa andre, men blei kasta paa, og blei kasta uti, ei lidaa elv.. ei lida skitten og kald elv. Joda, d va koseligt.. :)

ittepaa kom eg meg heim. Og lekte liksaagodt karneval me mine venner paa klinikken. Va jo allerede dassblaut. Ka har ein aa taba..? Men maa sei d va litt ubehageligt aa bli kasta egg paa.. saann ellers: Stor stas!

Og naa e eg altsaa i Riobamba. D e Cathrine sin bursdag :) D har blitt nok ein vaat dag.. Denne gongen va anngrepaa verre enn aldri foer. Vannballongar rundt kvar ein sving. Skum, me og uden farge, mjoel, boetter me vatn kasta ner fraa hustak... osb

Me gjekk fredeligt avgaarde. Enn saa lenge. Foer eg visste ordet av det hadde eg masse skum i auene (lilla..). Saag ingenting. Og Folk som ikkje ser naagenting e ennaa lettare aa angripa. Huske ikkje alt. Men kjente at folk bar meg, heiv ei boetta me vatn oeve meg, spraya meg lilla me sine flotte sprayflasker, kasta mjoel i haaret paa meg, og i munnen... Lo konstant.. sjoel skreik eg konstant..! Mine venner va ute av stand t aa forsvara meg, di va sjoel ofre av karnevalets lek og angrip.

Bilder vil komma seinare..

Ka kan ein vel sei,

naagen som vil lega karneval....?